داوری یکی از شیوه های حل و فصل اختلافات است؛ داور صلاحیت خویش را از توافق طرفین میگرد در حالی که قاضی منصوب حاکمیت است؛ داوری، فرآیندی انعطاف پذیر است زیرا طرفین میتوانند در خصوص زمان و مکان و ابلاغات توافق کنند، در حالیکه دادرسی اصولا فرآیندی اجباری است همچنین علاوه بر انعطاف، نسبت به دادرسی از سرعت بیشتری برخوردار بوده و رسیدگی در آن مفصل تر و تخصصی تر است؛ منتها به دلیل نواقص قانونی و نگارش نامناسب شرط داوری در قراردادها، این روش نه تنها روش ایده آلی نیست بلکه گاه موجب اطاله دادرسی است؛ بنابراین ضروری است در نگارش شرط داوری به چالشهای رایج توجه نمود و با رعایت اصول صحیح در نگارش شرط است که میتوان از مزایای آن بهره مند گردید و گرنه ننوشتن شرط داوری بهتر از نوشتن آن به نحو اشتباه و ناقص است؛ در این بخش علاوه بر بخش کلیپ های دکتر فرهاد بیات که پیرامون همین موضوع و زوایای حقوقی آن بود، به بیان چالشهای اخیر و نحوه نگارش صحیح شرط داوری و زوایای حقوقی این چالش ها پرداخته شده است.